əlaltı

əlaltı
1. sif. və is. Əl altında işləyən, köməkçi işləri görən, köməkçi. Əlaltı fəhlə. Usta əlaltısı. Bənna əlaltısı. – <Səkinə:> . . Aylarla . . buruqda rəhmətlik atasının əlaltısı olub. M. İ..
2. zərf Xəlvəti, gizlicə, heç kəsin xəbəri olmadan, əl altından. Əlaltı xəbər göndərmək. – <Xəlil paşa> özü də əlaltı tədarük görüb qoşun-zad hazırladı. «Koroğlu». Tarverdinin bu hərəkəti, əlaltı öküzləri satıb yeməyi təlimatçı Məcidi pərt eləmişdi. S. R..
3. is. məc. Başqasının göstərişi və ya rəhbərliyi ilə işləyən, iş görən adam; köməkçi. Getdikcə dostlar üz döndərir, tərəfdar azalır, əlaltıları da <Hümməti> eşitmək istəmirdilər. B. Bayramov.
4. is. Kart və başqa oyunlarda: hazırda oynayan adamdan sonrakı birinci adam.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • dəstpərvərdə — f. 1) əldə bəslənmiş, əldə saxlanmış; 2) m. əlaltı, köməkçi; 3) m. yetiş(dir)mə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • zirdəst — f. əlaltı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • altdan — z. 1. Aşağı tərəfdən, alt tərəfdən. Altdan tutub qaldırmaq. 2. məc. Gizli, xəlvəti. <Gədə:> Mən onların altdan söydüyünü görmüşəm. S. R.. altdan altdan zərf bax altdan 2 ci mənada. <Nabat> əlaltı özünə paltar tikdirirdi və altdan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çəki — 1. is. 1. Bir şeyin tərəzidə çəkilməklə müəyyənləşdirilən ağırlığı; vəzn. Taxılın çəkisi. Çəki daşı – şeyləri çəkmək üçün ağırlıq ölçüsü kimi işlədilən müəyyən ağırlıqda cisim, tərəzi daşı. <Tahir> dəmir çarpayının altında cərgə ilə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • gizir — 1. is. köhn. 1. Aşağı rütbəli inzibati işçi. <Giziroğlu Mustafa bəyin> atası keçmişdə gizir olmuşdu. «Koroğlu». Vəkildən sonra qlavanın giziri Cəlil bəy çıxdı, bu da çəkil çəkil deyib, tatarını oyza tovladı, buyza tovladı, özü də çəkilib… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ling — is. Ağır şeyləri qaldırmaq, bərk yeri qazımaq və başqa məqsədlər üçün istifadə edilən bir ucu şiş, bir ucu isə iti, uzun, ağır dəmir alət. Bu zaman əllərində ling və çəkic olan ikinci bir başıpozuq dəstə göründü. A. Ş.. Bunlardan bəziləri… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • naib — is. <ər.> tar. 1. Böyük bir şəxsin yerini dolandıran şəxs; vəkil, canişin. Padşahın naibi. 2. Yerli inzibati idarə rəisi, kənd icması başçısı. Nahiyə naibi. Qəza naibi. Şəhər naibi. – Keşikçi <qasidi> naibin yanına götürdü. M. S. O..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • quyruq — is. 1. Heyvanların çoxunun bədənlərinin qurtaracağındakı mütəhərrik törəmə, yaxud heyvanın bədəninin getdikcə nazikləşən dal hissəsi. At quyruğu. Əqrəb quyruğu. Balıq quyruğu. – Bir həyətdə on iki on üç yaşında bir . . uşaq pişiyin quyruğuna ip… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yalmanlamaq — bax yallamaq 1. <Əlaltı:> Mən qaçaraqda qatırı minib onu yalmanlamasam, onda atam Bəbəşin oğlu deyiləm! S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • zirdəst — is. <fars.> köhn. Əlaltı, köməkçi. <Şah:> Xacə Mübarək, sənin zirdəstlərin də çölə çıxsınlar, sən qal! M. F. A …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”